düşvar

sif. <fars.> klas. Çətin, müşkül, ağır. Ey deyən: səbr qıl, ah eyləmə yarı görcək; Mənə düşvardır ol, gər sənə asan görünür. F.. Müşküldü mən kənara düşüm kuyi-yardən; Düşvardır ki, əl üzüm ol gülüzardən. X. N.. Düşvar olmaq – çətin olmaq. Nə təamü nə fərşü nə camə; Xəlqə düşvar olub bu həngamə. M. Ə. S.. . . İnsanın qədəri ilbəil artdığına, boş yerlər azaldığına görə, heyvanı saxlamaq güngündən düşvar olur. H. Z..